Reumatologija
Reumatske bolesti su vodeći uzrok hronične nesposobnosti, a zbog ranog gubitka radne sposobnosti, direktnih i indirektnih troškova lečenja predstavljaju veliki socio-ekonomski problem, kako za pojedinca tako i za širu društvenu zajednicu. Čine ih različite uplane, metaboličke, degenerativne, vanzglobne i bolesti vezivnog tkiva čiji uzrok nije poznat. Fizikalna terapija i rehabilitacija deo su strategije lečenja reumatskih bolesti sa ciljem očuvanja funkcije lokomotornog sistema, a fizioterapeut je nezaobilizan član tima u lečenju ovih pacijenata.
Rano otkrivanje nesposobnosti omogućava efikasniju primenu svih metoda fiziotererapeutskog tretmana. Različiti agensi fizikalne terapije koriste se u cilju smanjenja bola i pripreme zgloba za pokret. Uloga fizioterapeuta kod pacijenata sa reumatskim bolestima jeste da obnovi funkciju organa za kretanje, jer se kretanje po nekim autorima smatra šestim vitalnim znakom.
Vežbe su kruna fizikalne terapije i fizioterapeut treba pravilnom procenom funkcionalnog stanja pacijenta da osmisli najdelotvorniji program izborom različitih metoda i tehnika kineziterapije. Dugoročni efekat vežbi moguće je postići samo kroz aktivno učešće i saradnju pacijenta i fizioterapeuta. Fizioterapeut koji radi sa reumatološkim pacijentima u svom svakodnevnom radu koristi različite upitnike aktivnosti svakodnevnog života kroz koje procjenjuje funkcionalni status bolesnika. Upitnici za procenu funkcionalnosti služe kao vodič za planiranje kineziterapijskog programa i pokazatelj su delotvornosti terapijskih intervencija.
Metode fizikalne i kineziterapije navedene su u svim objavljenim smernicama za lečenje reumatoidnog artritisa, spondiloartritisa, ankilozantnog spondilitisa, osteoartritisa, osteoporoze, kroničnog bola u leđima, kroničnog nemalignog bola i fibromijalgije kao deo složenog terapijskog pristupa.
